Белавежская пушча рэферат на беларускай мове

Dating > Белавежская пушча рэферат на беларускай мове

Download links: → Белавежская пушча рэферат на беларускай мове → Белавежская пушча рэферат на беларускай мове

Сярэдні ўзрост лясоў Белавежскай пушчы складае больш за 100 гадоў, асобныя кавалкі лесу маюць узрост 250—350 гадоў. Ахова Белавежскай пушчы З мэтай захавання біялагічнай разнастайнасці Белавежскай пушчы і ў адпаведнасці з законам Рэспублікі Беларусь «Пра асабліва ахоўных прыродных тэрыторыях і аб'ектах» ад 20 кастрычніка 1994 г ўся яе тэрыторыя падзелена на 4 функцыянальныя зоны з розным рэжымам аховы: 1. Велізарны ўрон нанесла першая сусветная вайна жывёле свеце. Спачатку ў 1557 г польскім каралём Жыгімонтам Аўгустам быў выдадзены лясной указ, у адпаведнасці з якім забаранялася высечка нават сухастойных лесу без квітка, які падпісваўся самім каралём, а затым ў 1640 г.

Численность и распространение бородатой неясыти StrixnebulosaF. Минули десятилетия, и началось истинное вторжение «гостя» в исконные леса. У адрозненне ад іншых лясных масіваў раўніннай Еўропы, Белавежскія лясы захавалі амаль што першабытны выгляд. Puszcza Białowieska — наиболее крупный остаток реликтового первобытного равнинного леса, который, согласно представлениям, сложившимся в современной науке, в доисторические времена произрастал на территории Европы. На працягу сваёй гісторыі пушча «абрасла» шматлікімі культурнымі міфалогіямі, якія дынамічна змяняліся ў залежнасці ад палітычных рэжымаў, граніц, ідэнтычнасцей. З лісцяных парод сустракаюцца: дуб черещатый, бярозы павісла і пухнатая, граб, алешына чорная, ясень звычайны, асіна. Беларуская частка ляснога масіва адна з найбуйных на сярэднееўрапейскіх раўнінах. Ён з'яўляецца юрыдычнай асобай, мае свае разліковыя і валютныя рахункі ў банках, самастойны баланс, пячатку, штампы, бланкі, сімволіку Тэрыторыяй Нацыянал ьнага парку з'яўляюцца зямлі, прадстаўленыя яму ў паста яннае карыстанне, зямлі іншых землеўладальн ікаў, землекарыстальнікаў і ўласнікаў зямельных участкаў. На березах капы могут быть особенно большими: иногда их размеры вдвое превышают толщину ствола! Помнікі культуры і турызм 9. За сваю гісторыю запаведная зона не раз пераходзіла то ў валодання Расеі, то ва ўласнасць Польшчы. Как результат этого, выводки в пуще уже во второй половине пятидесятых годов перестали встречаться, в начале шестидесятых — оставались единицы, в последние годы в пущу только иногда заходят отдельные волки.

Карацей, цісні play і разглядай новы «Краявід» ад 34mag! Пасля заканчэння вайны пушча перайшла ва ўласнасць Польшчы.

Белавежская пушча - Але Белавежская пушча ў кожнага, хто па- бываў там, пакідае незабыўнае ўражанне. Чытаеш вершы, глядзіш на побач размешчаныя фотаздымкі, якія падцвярджаюць гэтыя паэтычныя радкі, і акунаешся ў гэтую прыгажосць і чароўнасць, сутыкаешся з пушчай, застаешся пад незабыўным уражаннем ад агромністай дзікай першабытнай прыроды, ад пастаяннага шуму ліставага лесу, ад сустрэчы з жывым патрыярхам і гонарам Белавежскай пушчы — зубрам.

Гісторыю Белавежскай пушчы напісалі разам немцы і беларус Беларусазнаўства ўсё актыўней развіваецца на Захадзе. У Нямеччыне паступова афармляюцца важныя даследчыя асяродкі, якія цікавяцца Беларуссю: найперш вылучаюцца ўніверсітэты Ольдэнбурга і Гісэна. Невыпадкова ў гэтай сувязі, што чарговая прэмія Кангрэсу даследчыкаў Беларусі мае. Неўзабаве мае выйсці чарговае даследаванне, прысвечанае беларускай дакладней — беларуска-польскай тэматыцы. Калектыўную манаграфію аб гісторыі Белавежскай пушчы Томас Бон, прафесар усходнееўрапейскай гісторыі ва ўніверсітэце Гісэна Нямеччына , прадставіў у красавіку ў мюнхенскім Фондзе Сіменса. Пастаноўка пытання ў даследаванні разглядае нацыянальны парк у ягоным гістарычным развіцца як дужку, якая злучае два спосабы пісаць гісторыю — гісторыю рэгіёна і гісторыю навакольнага асяроддзя. Даследчыкі, якія працавалі над кнігай, — акрамя прафесара Бона гэта былі Аляксандр Далгоўскі гісторык з Мінска і Маркус Крошка нямецкі даследчык, які вывучае Польшчу , — ставілі сабе за мэту разгледзець узаемадзеянні палітычных структур, сацыяльных груп і прыроднага асяроддзя. Такая перспектыва дазволіла залучыць у кнігу шырокі спектр праблем. Гэта і звычайныя гістарычныя сюжэты: змена палітычных сістэм і рэжымаў, уплыў распрацаваных імі ідэнтычнасцей і лаяльнасцей. Гэта лакальныя пытанні аб тым, як узаемадзейнічалі тутэйшыя жыхары, немясцовыя ўласнікі лесу ці прысланыя імі адмыслоўцы і замежныя эколагі і абаронцы прыроды. Сімвалічнае і практычнае значэнне зуброў і ўласна лесу, супрацоўніцтва палякаў і беларусаў, замацаванне амерыканскай ідэі нацыянальнага парку, логіка нямецкай акупацыйнай улады былі сярод іншых тэм кнігі. Цікава, што для рэкламы лекцыі арганізатары выкарысталі фігуру дзейнага прэзідэнта Беларусі: «Якое дачыненне да зубра мае Лукашэнка? » Гэтае пытанне пашыралася наступным чынам: «Наколькі лёс апошняй еўрапейскай лясной нерушы знітаваны з палітыкай Лукашэнкі? Ці ўздзейнічае «адказны» турызм на беларускую аўтакратыю? І наколькі беларускае змаганне за большую самастойнасць ад Расеі і асцярожнае збліжэнне з Заходняй Еўропай адбіваецца на ўтрыманні парку, з ягонымі 800 дзікімі быкамі, якія жывуць у свабодзе? І як складваецца польска-беларускае супрацоўніцтва ў адміністраванні парку? » Уласна кніга ўяўляе сабой «скразную» гісторыю Белавежскай пушчы. У дакладзе значная ўвага надавалася таксама міфам, якія ўзніклі вакол пушчы пераважна за апошнія 200 гадоў. Уваходжанне Белавежскай пушчы ў мадэрновую літаратуру адбылося дзякуючы польскім рамантыкам на жаль, у дакладзе застаўся абмінуты ўвагай Мікола Гусоўскі. Для Міцкевіча пушча была сучасніцай польскага караля, а зубр і іншыя жывёлы — імператарамі першабытнага лесу. Пушча функцыянавала як месца памяці, сімвалічнае ўвасабленне здольнасці да супраціўлення — як супраць расійскіх цароў, так і нямецкіх акупантаў. У тым ліку з гэтай прычыны зубры сталі часткамі помнікаў у Гайнаўцы і ў Камянцы. Галоўнай задачай калектыўнага даследчага праекта была «гістарызацыя» г. Апошні ў 2004 годзе раптам стаў мяжой паміж «вольным светам» і «апошняй дыктатурай Еўропы». Значэнне Белавежскай пушчы вынікае найперш з таго, што гэта — апошні такога кшталту лясны масіў у Еўропе. З гэтай прычыны ў 1979 годзе польская частка пушчы была ўключаная ў сусветны спіс спадчыны ЮНЕСКА; у 1992 годзе туды далучыўся беларускі абшар. На працягу сваёй гісторыі пушча «абрасла» шматлікімі культурнымі міфалогіямі, якія дынамічна змяняліся ў залежнасці ад палітычных рэжымаў, граніц, ідэнтычнасцей. Пушча служыла «плошчай ментальных праекцый фантазій аб першабытным лесе». Так, у канцы ХІХ стагоддзя мясцовае насельніцтва ўжывала для самаабазначэння агульнапашыранае паняцце «тутэйшы». Пазней, з міжваеннай пары, пашыраецца саманазва «пушчанцы» — як спосаб адмежавацца ад тых, хто жыве ў «полі». У вялікай гісторыі пушчы, якая была і «літоўскім лесам» у культуры Рэчы Паспалітай, і «царскім лесам» у Расійскай Імперыі. У ХІХ стагоддзі адбываецца інтэрвенцыя чалавека ў прастору пушчы: царскі двор, які непасрэдна кіраваў лесам, разбудаваў тут у другой палове стагоддзя адпаведную інфраструктуру. У 1888 годзе пачалася нарыхтоўка драўніны. У Першую сусветную вайну нямецкія акупацыйныя ўлады ставілі за мэту стварыць у пушчы «ўзорную гаспадарку», якая служыла б навочным прыкладам перавагі нямецкага парадку. Адбылася далейшая разбудова інфраструктуры: напрыклад, была пабудаваная чыгунка. Пасля гэтую спадчыну выкарыстала Польшча, якая прадала кансэсію для нарыхтоўкі лесу брытанскай фірме. Асобны цікавы сюжэт утварае гісторыя папуляцыі зуброў, якая была знішчаная ў 1919 годзе. У канцы 1920-х гадоў ідэя аднаўлення папуляцыі знайшла міжнародную падтрымку, найперш у Нямеччыне. У гэтай справе канкуравалі польскія і нямецкія вучоныя. Пасля 1945 года гэтая дзейнасць набыла на нейкі час розныя траекторыі ў СССР і ў Польшчы. Пад уплывам лысенкаўшчыны савецкія навукоўцы рабілі эксперыменты са скрыжаваннем розных відаў зуброў. У ходзе дэсталінізацыі было дасягнутае прынцыпова пагадненне паміж польскімі і савецкімі калегамі: у пушчу меліся далей дапускацца толькі расава чыстыя жывёлы. Цікава, што некаторыя маскоўскія спецыялісты выказвалі незадавальненне канцэнтрацыяй развядзення зуброў у Белавежскай пушчы. Успрымаючы зубра як сімвал савецкага патрыятызму, яны прапаноўвалі перамясціць гэтую індустрыю бліжэй да Масквы, у адмысловы парк. У Другую сусветную вайну вялікі інтарэс да пушчы выяўляў Гёбельс, які лічыў, што зубры сімвалізуюць найлепшыя якасці арыйскай расы «характэрна германская жывёла». З гэтай прычыны рабіліся спробы стварэння ў пушчы «імперскай паляўнічай прасторы». Гэта адбылася ў межах расісцкага пераўпарадкавання прасторы — побач са знішчэннем габрэяў і паленнем вёсак. Пасля вайны пушча была падзеленая паміж Польшчай і СССР. Гэта была саступка Сталіна польскаму ўраду ў выгнанні, паколькі лінія Керзана ў 1919 годзе прызнавала, што тэрыторыю пушчы і вакол яе насяляюць беларусы і ўкраінцы, а не палякі. Беларуская партыйная эліта спрабавала пераканаць Маскву ў немэтазгоднасці такога падзелу, але безвынікова. Цікава змяняўся статус пушчы ў СССР пасля вайны. З аднаго боку, Сталін гатовы быў дэманстраваць у пушчы клопат аб прыродзе. Гэта была свайго кшталту «кампенсацыя» амбіцыйных праектаў умяшання ў экалогію паварот рэк, напрыклад. У той жа час Хрушчоў выказваў менш натхнення ў дачыненні да гэтай ідэі які меў на мэце вялізную праграму жыллёвага будаўніцтва і імкнуўся зменшыць астатняе «марнатраўства». У выніку ў канцы 1950-х склаўся цікавы «падвойны» статус пушчы: як прыроднага запаведніка і як эксклюзіўных паляўнічых угоддзяў. Абшар пушчы стаў у гэты час недаступны для мясцовага насельніцтва, затое яго наведвалі кіраўнікі савецкай дзяржавы. Напрыклад, Хрушчоў сем разоў быў у Белавежы, Брэжнеў паляваў тут тройчы. Гэты эксклюзіўны статус быў паддадзены крытыцы ў гады галоснасці. У верасні 1991 года пушча набыла статус нацыянальнага парку, які фармальна асягаў увесь лясны масіў. Цікава, што сам канцэпт нацыянальнага парку быў запазычаны з Амерыкі. У ім закладзеныя два асноўныя моманты: абарона прыроднай спадчыны і гаспадарчы чыннік турызму. У 1994 годзе пушча перайшла пад прамое кіраванне Адміністрацыі прэзідэнта. Яна цяпер фінансавалася дзяржавай толькі часткова, таму мусілі развівацца розныя пабочныя бізнэс-актыўнасці. Гэта прывяло да канфліктаў паміж рознымі групамі інтарэсаў: адміністрацыяй, навукоўцамі, мясцовым насельніцтвам. Галасы незадаволеных заглушаліся праз звальненні. Паступова ўсё больш відавочным станавіўся сімвалічны і турыстычны патэнцыял пушчы. З 2000-х гадоў ў Беларусі актыўна эксплуатуецца вобраз зубра, пазней гэткая тэндэнцыя назіраецца і ў Польшчы. Новыя імпульсы беларускага кіравання пушчай былі дадзеныя юбілейнымі святкаваннямі 2009 года. Лукашэнка абвясціў прыродны помнік нацыянальнай святыняй. У адміністрацыйнай практыцы гэта значыла рэактывацыю старога канцэпту «нацыянальнага парку». У гэтым праявілася «ўлада дыскурсу», далёкі эфект экалагічнага павароту, які адбыўся ў 1970-я гады. Кніга «Wisent-Wildnis und Welterbe. Geschichte des polnisch-weissrussischen Nationalparks von Bialowieza» «Пушча зуброў і сусветная спадчына. Гісторыя польска-беларускага нацыянальнага парку Белавежа» мае выйсці ў верасні 2017 года, у ». Відэазапіс выступлення Томаса Бона ў Мюнхене па-нямецку. Антон Лявіцкі дзякуй Anton Liavitski што звярнулі ўвагу. Міфалогія тэрыторый - надзвычай важны элемент ідэнтычнасці, на які ў нас дагэтуль мала звяртаюць увагі. Калі чыталі кнігу дэталёва, дык можа падкажаце:1. Ці карэктна яны прыцягнулі Міцкевіча да Белавежскай пушчы? Бо зірніце самі - дзе Навагрудак а дзе Белавежа. Звярніце ўвагу - Dźmitry Hurnievič Zbigniew Mariusz Wołocznik Stanisław Dziemianko Станислав Бурачевский Валер Булгакаў Павел АрлоўскіВасилий Шакун Valentshina Adamovitsh Tamara Vershitskaya -нярэдка так здараецца што Белавежскае пушча - дакладней тыя хто яе апісваюць - не задумваючыся, прысабечваюць яскравыя вобразы ў Пушчы Налібоцкай. Тут кажацца пра шчыльнае супрацоўніцтва паміж Беларуссю і Польшчай у сумеснай эксплуатацыі Белавежскай пушчы, у тым ліку яе вобразнасці. Але ж вобразнасць - гэта не толькі зубры, але і, напрыклад, зуброўка - трава і настойка. А вось якраз па іх ніякага супрацоўніцтва ў гэтай галіне паміж Польшчай і Беларуссю няма. Палякі старанна замоўчваюць што белавежскае паходжанне міфалогіі зуброўкі - такая сама рэальнасць як і паходжанне міфалогіі самога зубра. Ці кажа пра гэта разгледжаная тут кніга?